ఒక ఏకాంత సమయాన....

అర్ధ రాత్రి నిద్రలో నన్ను తట్టి లేపింది. 

తను : "పెళ్ళైనా కూడా నాతోనే ఎక్కువ సేపు గడుపుతున్నావు, మీ ఆవిడ ఏమీ అనుకోదా ?" అని నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ అమాయకంగా అడిగింది. నేను తనని నా చేతిలోకి తీసుకుంటూ 

నేను : "నువ్వు లేకుండా నాకు రోజు గడవదు. ఎవరేమి అనుకున్నా సరే, నిన్ను వదిలి నేను ఉండలేను".

తను : "ఏదో మాట వరసకు అంటావే గానీ, కొన్ని రోజులకే నన్ను కాదని వేరొకదాని దగ్గరకు వెళ్తావు. నా దగ్గరకు కూడా  అలానే వచ్చావు కదా" 

నేను : "పాత వాటిని ఎందుకు గుర్తు చేస్తావు?  నేనే తప్పు చేశాను. తను  నా నుండి జారి పోకుండా చూసుకోవాల్సింది. నీ విషయంలో మాత్రం అలా జరగనివ్వను."

తను : రేపు నన్ను కూడా వదిలేయవని ఏంటి నమ్మకం ?

నేను : నేను ఈ క్షణం లోనే బతుకుతాను. నిన్నటి గురించి చింతించను, రేపటి గురించి కలలు కనటంలో తప్పు లేదు.

అంటూ తనని గట్టిగా పట్టుకున్నాను. నేను గట్టిగా దగ్గరకు తీసుకునే సరికి ఒణికిపోయింది. నాతో ఏమీ మాట్లాడకుండా నా వైపే చూస్తూ ఉన్నది. అది అలకని నాకు తెలుసు. 

నేను : నీకు తెలుసు కదా, నువ్వంటే నాకు ఎంత ప్రేమో? నా నుంచి  నువ్వు ఎక్కడ దూరంగా పోతావో అని నేను అనుక్షణం ఎంత భయపడతానో? అయినా నన్ను అర్ధం చేసుకోక పొతే ఎలా ? నీకు గుర్తిందా, గత ఏడాది మనం 'లాస్ వేగాస్' వెళ్ళినప్పుడు, నువ్వు అరగంట కనపడకపోయే సరికి ఏడ్చినంత పని చేశాను. 

తను : అవును, నన్ను మర్చిపోయింది కాకుండా సిగ్గు లేకుండా ఆ విషయాన్ని గొప్పగా చెప్పుకుంటున్నావు చూడు

అని బుంగ మూతి పెట్టుకు కూర్చుంది. కాసేపు తాను ఏమీ మాట్లాడలేదు. తన గురించి మీకు ఒక నిజం చెప్పాలి. తనలో అందం, ఎంతటి  వాడిని అయినా తనకు దాసోహం చేసేస్తుంది. ముట్టుకుంటే కందిపోతుందా అన్నట్టు ఉంటుంది. తననుండి దూరంగా వెళ్ళాలి అనుకున్న మరుక్షణమే, తను నా ఒడిలో ప్రత్యక్షం అవుతుంది. ఒక్క ముక్కలో చెప్పాలంటే, తను నాకో బలహీనత అయ్యింది. తన గురించి మా ఆవిడతో అప్పుడప్పుడు గొడవ కూడా జరుగుతూ ఉంటుంది. "ఎందుకు ఎప్పుడూ ఆ వెధవ ఫోను చూస్తూ కూర్చుంటావు" అని అప్పుడప్పుడు మా ఆవిడ తిడుతూ ఉంటుంది. 

ఐ ఫోను 7 కొత్తగా కొంటున్న వాళ్లకి ఈ టపా అంకితం .... 

లుంగీలోని గొప్పతనం తెలుసుకో (పురుషులకు మాత్రమే)

ఈ టపా  కేవలం పురుషులకు మాత్రమే! మహిళలు ఇక్కడితో ఆపేయాల్సిందిగా కోరుతున్నాను. 

"చీరలోని గొప్పతనం తెలుసుకో ఈ చీర కట్టి ఆడతనం పెంచుకో" అని చీర విలువ గురించి చాలా చక్కగా చెప్పారు, కవి చంద్రబోసు.  కానీ లుంగీ మాత్రం ఏమి పాపం చేసింది? లుంగీ మీద ఎందుకీ సీత కన్ను? చీరతో లుంగీకి కొన్ని వేల సంవత్సరాలుగా అనుబంధం ఉంది. కానీ లుంగీకి మాత్రం, చీరకు వచ్చినంత  గుర్తింపు రాలేదన్నది సత్యం. అందుకే ఆ లోటుని కొంతైనా భర్తీ చేయటానికి ఈ పాట రాశాను. మీరు కూడా లుంగీ గొప్పదనాన్ని ప్రపంచం నలుమూలలా చాటాలని కోరుకుంటున్నా... 

లుంగీలోని గొప్పతనం తెలుసుకో

ఈ లుంగీ కట్టి మగతనం పెంచుకో

వెటకారమనే దారంతో చేసింది లుంగీ

ఆనందమనే రంగులనే అద్దింది లుంగీ
సౌకర్యమనే మగ్గంపై నేసింది లుంగీ

మడిపంచతో  నువ్వు పూజచేస్తే

గుడి వదిలి దిగివచ్చును దేవుడు

పంచకట్టుతో పొలం పనులు చేస్తే

సిరిలక్ష్మిని కురిపించును పంటలు

ఎగుడు కట్టుతో పడకటింట చేరితే

గుండె జారి పోతుంది అమ్మడు 

దొర కట్టుతో నువ్వు నడిచెళుతుంటే

దండాలే పెడతారు అందరూ

అన్నం తిన్న తదుపరి నీ మూతిని తుడిచేది
జలుబులో ఉన్నప్పుడు నీ  ముక్కును తుడిచేది 
చిన్న లుంగీ అంచులోన ఆహ్లాదం ఉన్నది

పసిపాపలా నిదురపోయినప్పుడు మన లుంగీ ఎగరేను హాయిగా 
తుమ్మెదై నువ్వు విచ్చుకున్నప్పుడు ఈ లుంగీగా అందాలకు అడ్డుతెర
గాలి ఆడక ఉక్కపోసినప్పుడు ఆలుంగీనే నీ పాలిట వింజామర
వారమైనా బట్టలు ఉతకనప్పుడు ఆ లుంగీనే నీ ఒంటికి  గొడుగు

విదేశాలలో సైతం నిగర్వంగ ఎగిరేది 

భారతీయ సంస్కృతిని సగర్వంగా చాటేది

ఎజెండాలు లేని  జెండాగా మిగిలింది 

Olympics లో మనకు పతకాలు రావాలంటే

నరేంద్ర మోడీ, నాకు రాత్రి ఫోను చేశారు. మన దేశానికి Olympics లో ఎక్కువ పతకాలు రావటం లేదని చాలా బాధ పడ్డారు. "మనకు Olympics లో ఎక్కువ పతకాలు రావాలంటే ఏమి చేయాలి?" అని నన్ను అడిగారు. ఎప్పుడూ "చైనాని ఎలా ఎదుర్కోవాలి? పాకిస్థాన్ ని ఎలా నియంత్రించాలి? అమెరికాతో ఎలా ఉండాలి ?" అని ద్వైపాక్షిక విషయాలే అడిగేవారు తప్ప, ఇల్లాంటివి ఎప్పుడూ అడగలేదు పాపం. సరే, పెద్దాయన నోరు తెరిచి అడిగాడు, అది కూడా దేశం కోసం...., కాదనలేక, సరేనని కొన్ని చిట్కాలు చెప్పాను. కొన్ని కొత్త పోటీలను Olympics లో కలిపితే, మనకు మంచి అవకాశం ఉంటుంది. అవి....

1.సలహాలు ఇవ్వటం  :  "ఏదైనా పని చేయరా" అంటే, భోజనం చేయటం కూడా సరిగ్గా రాని నా లాంటి వాడు కూడా, ఇలా బ్లాగులు రాస్తూ , వాళ్ళు అలా చేస్తే బాగుంటుంది, ఇలా చేస్తే బాగోదు అని చెప్తూ ఉంటారు. ఇలాంటి ఎదవ సోది  పోటీలు Olympics లో పెడితే, మొత్తం పతకాలన్నీ  మనకే

2. ఫోటోలకు లైకు షేరు : అడ్డమైన ఫోటోలకి, పనికి మాలిన చెత్తకి , పొలోమంటూ లైకులు కొట్టి, షేర్లు  చేసే పోటీలు Olympics లో పెడితే , పతకాలన్నీ మనకే

3. కుల / మత / ప్రాంతీయ పిచ్చ : Olympics లో రాక రాక ఒక పతకం వస్తే, ఆ అమ్మాయి మా రాష్ట్రం, కాదు మా కులం అని కొట్టుకు చస్తున్నారు. ఇలాంటి పిచ్చిని Olympicsలో పెడితే పతకాలన్నీ మనకే

4. దేశద్రోహం : అస్సలు దేశ ద్రోహం Olympics లో ఉంటే, పోటీ కూడా లేకుండా పతకాలు తెస్తారు.

5. లంచం తీసుకోవటం : అన్ని దేశాలు పోటీ పడ్డప్పటికీ.., మనకు ఏ మాత్రం ఇబ్బంది లేదు. గ్రామ స్థాయి నుండి కూడా మనకు దీనిలో మంచి పునాది లో ఉంది.

6. బట్టీ పట్టటం : దిక్కులు చూడకుండా చదవటంలో మన తరువాతే ఎవరైనా. పుస్తకంలో ఉన్నది ఉన్నట్టు తలకి ఎక్కించుకోవటం లాంటి పోటీలు గనుక పెడితే,  నాసామి రంగ, బంగారు, వెండి పతకాలేమిటి, ఇత్తడి, సత్తు పతకాలు కూడా మనకే వస్తాయి అనటంలో నాకే సందేహం లేదు.

7. గొప్పలు పోవటం : మనకు మనమే డబ్బా కొట్టుకునే పోటీలన్న మాట! ఎందుకు పనికిరాని నాలాంటి వాడు కూడా Face book తీసి, నేను తోపుని, నేను తురుముని , ఉరుముని, ఉమ్ముని అని గొప్పలు పోతుంటారు. వీటిల్లో కూడా మనకు మనమే సాటి, మనకు ఎవరూ లేరు పోటీ (చూశారా తెలియకుండానే మొదలు పెట్టేశాను )

8. ఖండించటం : ఏదైనా విషయాన్ని ఖండించటం, అది కూడా fire star Solemn Raju లాగా different different modulations లో ఖండించటం మనకు నోటితో పెట్టిన విద్య.

ఈ లెక్కన మనకు తక్కువలో తక్కువ పాతిక పతకాలు రావటం మాత్రం ఖాయం.