Tuesday, May 21, 2013

హైక్ రాదని, అప్రైసల్ లేదని

ఉదయం లేచిన దగ్గర నుండి రాత్రి నిద్ర పోయేలోపు, కనీసం ఒక్క పాట అయినా వినని వారు ఉండరనుకుంటా!!! పాట... ప్రతి గుండెనీ కదిలించగల శక్తి పాటకు ఉన్నది. అది ఆనందం అయినా, విషాదం అయినా, వికారం అయినా, మన కలలు సాకారమైనా.., ప్రతి దానికి ఓ పాట, ఆ మాటకొస్తే ఒక్కో సందర్భానికి చాలా పాటలే పాడుకోవచ్చు. పాడుకున్నోడికి పాడుకున్నంత.  

నాకు తెలిసినంతలో ఇప్పుడు మన సాఫ్టోళ్ళందరికీ అప్రైసల్ సమయం. సంవత్సరం అంతా నానా చాకిరీ చేసేది, పై అదికారుల దగ్గర వినయంగా నటించేది ఈ అప్రైసల్ కోసమే. మనిషికి సంతృప్తి అనేది ఉండదు కాబట్టి, అప్రైసల్ లో ఏమి జరిగినా ఏడుపు ముఖం మాత్రం ఖాయం. కానీ సంవత్సరం పొడుగునా, అంతలా ప్రేమించిన అప్రైసల్ దొరక్కపోతే ఏ పాట వినాలి? ఏ పాట పాడుకోవాలి అని అలోచించే వాళ్ళకి, నేను సమర్దించే పాట ఒకటి ఉన్నది. ఆ పాట వింటూ మనసారా ఏడవండి. 

అప్రైసల్ని మీ ప్రేమ అనుకొని, మేనేజరు ప్రేయసి అనుకుని ఈ పాట వినండి. ఆ భావనతో మీరు ఆ పాటను వింటే, ప్రతి పదానికి ఏడవటం మాత్రం ఖాయం...  

"ప్రేమ లేదని, ప్రేమించ రాదనీ, సాక్ష్యమే నీవనీ, నన్ను నేడు చాటనీ... ఓ ప్రియా జోహారులూ ...... "

ఈ పాట అంటే నాకు ప్రాణం. ఎన్ని వందల సార్లు విని ఉంటానో. ఎంత వద్దు అనుకున్నా, ఈ పాటని మార్చి రాయకుండా ఉండలేక పోయాను. ఆర్ధిక ఇబ్బందుల్లో ఉండి, అప్రైసల్ రాక అల్లాడుతున్న వాళ్ళందరికీ ఈ పాటని అంకితం చేస్తున్నాను. మిగిలిన వాళ్ళు అస్సలు ఇంక చదవకపోవటమే మంచిది. ఈ పాటను కూనీ చెయాల్సి వచ్చినందుకు భాద పడుతూ ., ఆచార్య ఆత్రేయ గారికి క్షమాపణలు చెప్పుకుంటూ.... 

 హైక్ రాదని, అప్రైసల్ లేదని.., సాక్ష్యమే నేనని ..,నువ్వు నేడు చాటనీ... ఓ సారూ... జోహారులూ  --- (2)

చరణం:

జీతం పెంచక పోతే పనికింక రానని,
కూలి వానికైనా కొంత హైకుందని,
ధరల మంట అంటుకుంటె ఆరిపోదని,
జీతం పెంచితే నీసొమ్మేం పోదని
ఉసురు తీసి నట్టుగా నీవుంటివీ
ఎదుగు బొదుగు లేనె లేక నేనుంటిని.....

చరణం:

ఒళ్ళు మరచిపోయి పని చేయాలని 
చేయ లేకపోతే మానేయాలని
తెలిసి కూడ మానలేని సాఫ్టు వేరుని 
గుండె పగిలి పోవు వరకు నన్ను పాడని 
ఎందుకూ సరిపోనీ జీతాలతో, నెల నెలా, విల విలా రోధించని ...

Saturday, May 11, 2013

గుండె జారి గల్లంతయ్యిందే

నిజ జీవితంలో జనాలను ప్రేరణగా తీసుకొని సినిమాలు తీస్తారా? లేక, సినిమాలు చూసి జనాలు తమకు ఆ పాత్రలను అన్వయించుకొని, ప్రవర్తిస్తూ ఉంటారా? ఇలాంటి అనుమానం వల్లనే అనుకుంటా, అంతా నన్ను "శృతి ఎవరు?" అని అడుగుతున్నారు.  అప్పటికీ నాకు తెల్సిన అమ్మాయిలందరి పేర్లు గుర్తుకు తెచ్చుకొని, ఎవరూ లేరని నిర్దారించుకున్నాకనే 'శృతి' అనే పేరు పెట్టాను. నా సంగతి కాసేపు పక్కన పెడదాము.

మొన్న "గుండె జారి గల్లంతయ్యిందే" అనే సినిమాకి వెళ్లాను. నిత్యతో కలిశాక నితిన్ సుడి తిరిగిన సంగతి మనందరికీ తెలిసిన విషయమే!! అదేంటో ఈ మధ్య శృతి అనే పేరు ఎక్కువ వినిపిస్తున్నది (బహుశా నేనే ఎక్కువ పట్టించుకుంటున్నాను కాబోలు). ఈ సినిమాలో రెండో కధానాయిక పేరు కూడా శృతే. నా నవలలో లాగే అందులో కూడా నితిన్ బాబుని నీకు పెళ్లి అయ్యిందా అని అడిగితే "ఒక్కసారి కూడా కాలేదు!!" అని అన్నాడు.

సరే ఇక సినిమా కూడా బాగానే ఉన్నది (అసభ్యకరంగా తీసిన సన్నివేశాలు తప్పించి), అది అందరికీ తెలిసిన విషయమే. ఈ సినిమాలో కూడా బీపులు బాగా వాడారు. అక్కడ బీపు ఎందుకు వేశాడో అని నా మిత్రుడు ఒకడు అదే పని మీద విశ్లేషించి, గుర్తొచ్చిన బూతులన్నీ, ఆ బీపుల స్థానంలో ఊహించేసుకున్నాడు. ఇక అస్సలు విషయానికి వస్తే, సినిమాలోని పాత్రలను చూస్తే ఒక్కోసారి మన స్నేహితులో, దగ్గరి భందువులో  అందులో స్పష్టంగా కనపడుతుంటారు (అలానే కదా నన్ను నాగ చైతన్య అని అనేది). అలా మీకు ఎప్పుడైనా అనిపిస్తే ఒకసారి అలాంటి పాత్రలన్నింటినీ గుర్తుకు తెచ్చుకోండి.

నాకు ఈ చిత్రంలో నిత్యని చూస్తున్నంత సేపు, నా స్నేహితురాలు ఒకమ్మాయి గుర్తుకు రావటంతో నవ్వుకోలేక చచ్చానంటే నమ్మండి. ముఖ్యంగా రెండో భాగంలో, నితిన్ పై అధికారిగా ఉన్న నిత్య పాత్ర చూస్తున్నంత సేపు నేను ఆమెనే ఊహించుకున్నాను. ఆ గడుసుతనం, ఆ తెగింపు, ఆ తిక్క, ఆ రింగుల జుత్తు అన్నీనూ..... అచ్చు గుద్దినట్టు... ఆమె లాగే ఉన్నది. ఏమో ఆ సినిమా దర్శకుడు బహుశా ఆ స్నేహితురాలిని ఎప్పుడైనా కలిశాడేమో అని, తనను అడిగి చూశాను. "కొంపతీసి నన్ను హీరోయిన్ గా పెట్టి కొత్త కధ ఏమైనా రాస్తున్నావా ఏంటి?" అని అడిగింది.అంతా బాగానే ఉంది కానీ, ఈ చూసుకోకుండా ప్రేమించుకోవటం అనేదే ఎక్కటం లేదు. అన్నీ చూసి ప్రేమించుకుంటేనే, అర్ధం కాక అల్లాడి చస్తున్నారు.