Thursday, June 23, 2016

నిద్దర చాలని బద్దకం


ఉదయం : 

నిద్దర చాలని బద్దకమల్లే ఒళ్ళిరిచిందీ ఆకాశం

రాతిరి దాచిన రబ్బరు బంతై తిరిగొచ్చిందీ రవిబింబం

వెలుతురు మోస్తూ దిగివస్తున్నది గాల్లో గువ్వల పరివారం

సెల్యూట్ చేసే సైనికులల్లే స్వాగతమందీ పచ్చదనం

మౌనంగా… ధ్యానంలో ఉందీ.. మాగాణం..


సాయంత్రం :


నిద్దర కొచ్చిన  బద్దకమల్లే ఆవలించిందీ ఆకాశం

సెహ్వాగ్ కొట్టిన సిక్సరు బంతై తిరిగెళుతుంది రవిబింబం

వెలుతురు మూస్తూ దిగివెళ్తున్నది గాల్లో గువ్వల పరివారం

కురులే విప్పిన దయ్యం లాగా స్వాగతమందీ నల్లదనం

మౌనంగా… నీరసంలో ఉందీ.. ఈ నగరం..




Friday, June 3, 2016

తరలి రాద తనే వసంతం, తన దరికిరాని రాని వనాల కోసం

"తరలి రాద తనే వసంతం, తన దరికిరాని రాని వనాల కోసం" అని ఆ మహానుభావుడు పాడింది ఎన్ని సార్లు విన్నానో! బహుశా ఆ మాట నిజం చేయటానికేనెమో, ఆ పాటల వసంతమే నా దగ్గరకు వచ్చింది. సినిమా భాష లో చెప్పాలి అంటే ...
ఎవరి గొంతు వింటే దేశ ప్రజల మనస్సు ఆనందంతో పులకరిస్తుందో
ఎవరు పాడితే మేఘాలు సైతం గర్జించి వర్షిస్తాయో
ఎవరి పాట వింటే, చావాలనుకునే వాడు కూడా బ్రతకాలి అనుకుంటాడో 
ఎవరి పాట వింటే, ఏడ్చే పిల్లలు కూడా హాయిగా నిద్ర పోతారో 
ఆ బాల సుబ్రహ్మణ్యం..., ఆంధ్రప్రదేశ్ ను వదిలి ఈ అమెరికాకు ఎందుకు వచ్చాడో తెలుసా
ఎందుకొస్తేనేమి? నా పని జరిగింది. ఎప్పుడో రాసుకున్నట్టు ఆయన్ని చూస్తేనే జీవితానికి చాలు అనుకునే వాడిని, అలాంటిది ఏకంగా ఆయనని కలవటం, ఆయనతో మాట్లాడటం, ఆయనతో ఫొటో దిగటం అంతా కలలా జరిగిపోయింది. కాకపోతే ఫోటో ఆధారం ఉంది కాబట్టి కల కాదు నిజమని నమ్ముతున్నాను. 

Wednesday, June 1, 2016

మేఘాలు లేకున్నా నా పైన ఈ వాన

పెళ్ళికి ముందు :

మేఘాలు లేకున్నా నా పైన ఈ వాన... రాగాలు తీసే ని వల్లేనా... 
ఏ గాలి లేకున్నా నే తేలిపోతున్న... ఈ మాయలన్ని నీ వల్లేనా...

వెళ్ళే దారిలో లెడే చంద్రుడే ఐన వెన్నలే... అది నీ అల్లరేనా...
ఓ చెట్టు నీడనైన లేనే పైన పూల వాన ....

పెళ్ళి తరువాత :

యోగాలు చేస్తున్నా, కంగారు పడుతున్నా, ఈ బాధలన్నీ నీ వల్లేనా...
ఏ హాయి లేకుండా నే రగిలిపోతున్న, ప్రాణాలు తీసే నీ వల్లేనా...

వెళ్ళే దారిలో అంతా వెన్నెలే, అయినా చీకటే ... అది నా కర్మయేనా ...
ఓ చెట్టు నీడనైన లేనే పైన కాకి రెట్ట

--- ఓ సంసారి ఉవాచ