"తరలి రాద తనే వసంతం, తన దరికిరాని రాని వనాల కోసం" అని ఆ మహానుభావుడు పాడింది ఎన్ని సార్లు విన్నానో! బహుశా ఆ మాట నిజం చేయటానికేనెమో, ఆ పాటల వసంతమే నా దగ్గరకు వచ్చింది. సినిమా భాష లో చెప్పాలి అంటే ...
ఎవరి గొంతు వింటే దేశ ప్రజల మనస్సు ఆనందంతో పులకరిస్తుందో
ఎవరు పాడితే మేఘాలు సైతం గర్జించి వర్షిస్తాయో
ఎవరి పాట వింటే, చావాలనుకునే వాడు కూడా బ్రతకాలి అనుకుంటాడో
ఎవరి పాట వింటే, ఏడ్చే పిల్లలు కూడా హాయిగా నిద్ర పోతారో
ఆ బాల సుబ్రహ్మణ్యం..., ఆంధ్రప్రదేశ్ ను వదిలి ఈ అమెరికాకు ఎందుకు వచ్చాడో తెలుసా
ఎందుకొస్తేనేమి? నా పని జరిగింది. ఎప్పుడో రాసుకున్నట్టు ఆయన్ని చూస్తేనే జీవితానికి చాలు అనుకునే వాడిని, అలాంటిది ఏకంగా ఆయనని కలవటం, ఆయనతో మాట్లాడటం, ఆయనతో ఫొటో దిగటం అంతా కలలా జరిగిపోయింది. కాకపోతే ఫోటో ఆధారం ఉంది కాబట్టి కల కాదు నిజమని నమ్ముతున్నాను.
No comments:
Post a Comment